SANAL MEDYA ORUCU , Facebook bağımlılarına gelsin...

‘’Sağlıklı yaşam için illa beslenmeyle diyet olmaz değil mi? Sosyal mecralarda da diyet olmalı, detoks olmalı. ‘’

Demişim Aralık 2016 da, demişimde huylu huyundan vazgeçmiyor, esir aldı hepimizi akıllı telefonlar ve sosyal alem.

Gündem belli oldu, Sosyal medya orucu konumuz; diyeti beceremedik direk oruca geçiş.

Niyet ettik, oruç etmeye diyerek başlayalım.

Bir kaç zamandır düşünüyordum ancak karar almak zamanımı aldı.

Esir olduğumu;

·         Kitap okuma sayım azalınca anladım.

·         Anı yaşayamadığımda anladım.

·         Uyanır uyanmaz günü selamlamak yerine, elime telefonu alınca anladım.

·         Karşındakini can kulağı ile dinlemek yerine elimde telefon olduğumda anladım.

·         Gri olmadığından hayatımda b.kunu çıkardığımda anladım. (bipp, dıtt)

Ve dedim ki, seni yeneceğim Facebook, instagram, en azından yavaş yavaş eleyeceğim. Bu işte azıcık, biraz ondan, biraz bundan yok ama…

Yola çıktık.

Dün itibari ile kapadım facebook ve instagram hesabımı, ilk gün biraz tuhaf oldu, bugün alışmaya başladım. Kuş seslerini dinleyerek uyandım. İşe gidişime şükrederek, günün mottosunu yazmak yerine, mottoyu bilfiil yaşayarak.

Uzmanlık (Üniversite tercih uzmanlığı)  sayfamda gitti ama, bana ulaşmak isteyen nasılsa ulaşacaktır. Adresim belli.

Kırgın değilim, sadece bıkkınım. Boş paylaşımlardan, iyi niyetle koyduğum fotolara yapılan yorumlardan, tüm sene çalışıp, iki gün kaçamak yaptığında seni hep izinde sanan algılardan, kendimi anlatmaya çalışmaktan bıkkınım.

En son arife günü lösemi ile uğraşan bir arkadaşımın paylaşımı silkeledi beni. Allah’ım öyle muhtacım ki senden gelecek hayra yazmış. Şifa olsun, Allahım yar ve yardımcısı olsun. Dualarım onunla.

Ateş, böcek, tatil, motto hikaye.

Dert öyle çok ki. Tırı vırı paylaşımlarla boşa kürek çekmeye gerek yok. Sanma ki dert sadece sende var, sendeki derdi nimet sayanlarda var demişler…

Yeni sayfalara ve yeni başlangıçlara…

G.Banu KOCATEPE

Haziran 2017