SEN GİTTİN YA...

Serpil Sayan’a ithafen…

Sen gittin ya;

Arkanda bıraktıklarında, bizde durum;

·         ‘’Seni unutmaya gönlüm yeter mi’’ şarkısı  dinleyen,  telefonuna alt müzik yapan aşık bir koca, hala acısı taze, hala seni anlatan, senden konuşunca gözü yaşaran, kedilerine ve evlatlarına kol kanat germiş, kendi yemeğini yapan, hala iş peşinde ekmek peşinde koşan, güçlü ama kolu kanadı kırık  bir Ümit…

·         Ağlayan, özleyen, uman, düşünen ve senin göremediğin o şansı yakalayamadığın torununun Rüzgar’ın annesi, iş kadını, senin gibi hayvanlara ve evrene duyarlı, annesiz ama kendi annelik görevi ile acısını unutmaya çalışan, yardımsever, bir Duygu…

·         Oğlu Üniversiteden mezun olmuş ama - ah mezuniyeti görür müyüm? diyen anneannesi görememiş, bunun üzüntüsünü yaşayan  bir yaralı kadın, hala ağlayan, hala özleyen, hala gidişinle yaşadığımız turbülansı atlatamaya çalışan, rüyasında her gece görebilmek için dua eden, sesini duyabilmek için eski videoları kurcalayan, senin açığını kapatacağım diye kendini paralayan ama dolduramayan  bir Banu…

kaldı buralarda.

Allah gani gani rahmet eylesin güzel kadın. Seni unutmaya ne gönül yeter ne kalp.

Nur içinde yat… Allah herkese senin gibi anne olmayı nasip etsin.

Resim: 1975 yılına ait, 4 yaşındayım, anacığım ise, 24...

Güneş Banu KOCATEPE

27 Kasım 18 :(