PİŞŞŞTTT SANA SÖYLÜYORUM, ELLERİNİ KALDIR VE KONFOR ALANINI TERK ET!!!
Her şey konfor alanını terk etmeyle
başladı.
Ne çok duyar olmuştu yakın zamanda bu olguyu. Sanki kendine
söylenmiyordu, ‘’konfor alanını’’ terk
etmesi gerekenler hep başkasını işaret ediyor gibiydi.
Kendisinin konfor alanında kalmakta direndiğinin farkında
değildi.
Kötü insanlara, örseleyenlere, başarılarını görmezden
gelenlere rağmen ısrar ediyordu konfor alanında kalmaya.
Kendince bilinç altınında desteği ile konfor alanında kalmak
için bin bir türlü bahaneler bulunuyordu.
Otursundu oturduğu yerde, kötü ve kötü insan her yerde vardı, çok emek vermişti şunun
şurasında, evine yakındı, on dokuz yıl devirmişti, servisi vardı, sayıca az
olsa da iyi bir kaç dostu vardı, resmi emekliliği de yakındı vs …
Bahaneleri ile geceleri uykusuz kalıyordu. Girdaptaydı,
çıkmazdaydı ! ancak farkında değildi. Bariz bir şekilde mobbing yapılıyor ama
ısrarla yapılmadığını savunuyordu.
Uykusuzluklar hat safhaya ulaşınca, stress ve çıkmazlık
ayyuka çıkınca fiziksel hastalıklar da baş gösterdi. Anlayamadığı kanamalarını önce
pre - menapoza , uykusuzluğunu ise onu delirtmeye çalışan insanları
anlayamadığı için kendine bağladı. Her şeyin müsebbibi kendisi idi. Önce
kendine batırırdı çuvaldızı her daim. Kendine
karşı hep çok acımasızdı. Öyle
yetişmişti.
Derken konfor alanını terk et nidalarının izini sürer oldu, burnu
koku almaya başladı, uzmanları okudu araştırdı, konfor alanını terk etmek bazen
işinizle, bezen eşinizle bazen diyetle bazen bazen diye uzuyordu.
Konfor alanında kalmak için direttiğini fark etmesi an
meselesi oldu. Silkelendi, tedavilerini oldu ve gerekeni yaptı.
Sistem onu atıyordu, o da bu çarka uyacak, konfor alanını ‘’kendi
isteği ile’’ bırakacak, hak ve hukukunu
arayacak ve yeni ışıklı yola düşecekti. Karanlık bir tünel olsada o tünelin
ucunda ışık göreceğine inandı. Ön gördüğü tüm olumlu ve olumsuzluklara karşı
amazon ruhu yerine geldi.
İlk aylar her şey zor olsa da, iç motivasyonu ve başarı azmi
ona doğru yola gösterecekti.
Derken;
Her şey konfor alanını terk etmeyle başladı. Başındaki sisler
puslar dağıldı. Gözü ve gönlü açıldı.
Boşa değildi o makaleler, uzmanların çığlıkları.
Bilinçaltına rağmen, rahatı tercih etmesine rağmen, gelişmek
ve dönüşmek için konfor alnını terke etmeliydi.
Genç ve akıllı kadın
öyle yaptı.
Ardına bakmadan, sünger çekerek uzaklaştı. Başaramayacağı
altından kalkamayacağı bir şey olamazdı. Yeni yer, yeni insanlar, belki yeni
kötüler…
Ama olsundu. Bunların üstesinden gelebilecek yürek ve azim
vardı.
Yeniden parladı, ışıldadı,güçlendi, hayata önce kendini
severek ve affederek devam etmeye karar vermesi örselese de, bundan sonrası için
Her Şey Çok Güzel Olacaktı…
Konfor alanına terk etmek için koca bir cesaret varsa içinde,
sende yapabilirsin diyecekti danışanlara, arkadaşlara…
Konforlu günler yakındı…
Sevgi ile…
Güneş Banu Kocatepe
Mayıs 2019
Yorumlar
Yorum Gönder