Doğum Günü Kutlamak Adettense... :( Mutlu Yıllar Anacığım...

Doğum günlerini hep kutlarım. Öğretilerim nedeni ile sanırım. Her doğum günümde özel olduğum hissettirildi bu nedenle olsa gerek, karşı tarafa da kim olursa olsun, doğum gününü mesafesiz ce kutlarım. Sanal, gerçek, telefon, mail yolu ne olursa olsun. İyi ki doğdun, iyi ki varsın derim.

 

Peki ya ölen birinin doğum günü yaklaştıysa, inanılmaz bir karmaşa, içim bir hayli tuhaf, doğum gününü kutlamak istiyorum ama…

O şimdi öte alem de, toprak altında, yaşasaydı, koşa koşa gidecektim, ellerinden yanaklarından öpecektim ama…

YOK, Koskocaman bir boşluk…

Ölüm bana doğum günlerinin anlamsızlığını öğretse de, devam eden bu çarka ayak uydurmaya çalışsak ta, sevdiklerimizi hiç unutmasak da, ölüm ve doğum hep başucumuzda.

İsyan etmemeye alıştım artık, takdiri ilahi demek erdem, hepimiz için er yada geç oluşacak süreç, belirsizlik, derinlik, rüyalar, vs…

Ben yine de, sanki hiç ölmemişsin gibi,  seni hep hissediyorum, beni izlediğini bizle olduğunu biliyorum. Hayatta olduğun sürece kıymetini bildiğimi düşünsem de, gitmeseydin daha çok kıymetli zamanlarımız olacağını düşünüyorum ve kendi adıma kahroluyorum. Umarım sana layık bir evlat olmuşumdur.

İyi ki doğdun anacığım, iyi ki annem oldun, güzel kalbin, fedakarlığın, bilgin, ebeveynliğin, anneanneliğin, hamaratlığın ve hiç unutmadığım sesin ve gülüşünle, kalbimin en derin, rüyalarımın ise baş köşesindesin.

Nur içinde yat, doğum günün kutlu olsun. İyi ki doğdun, iyi ki annem oldun.

İzindeyim.

Işıklarda uyu…

G. Banu KOCATEPE

Ekim 2016