ARILIK,DURULUK,BİTLİK,PİRELİK...

Eskiler çocuklarını yıkadıklarında son suyu dökerken, ‘’arılık, duruluk, bitlik, pirelik’’ derlermiş. Bazılarıysa ‘’sular aşağı aşağı kızım/oğlum yukarı yukarı’’ gibi tekerlemelerle banyonun ritüelini tamamlarmış.

Şimdilerde kaldı mı bilmem ama ben oğlumu ananem usulü yıkar aynen böyle tekerlemelerle işi bitirirdim.

Şimdi nerden çıktı bu banya muhabbeti  diyenler, dün akşam iş çıkışı üç kız ‘’spa sefasına’’ gittik. 

Spa modern adı, bildiğin hamam. Ama tam Türk usulü hamamdı.

Hamamın olmazsa olmazı kese köpükte üstüne, bırak ölü deriyi, iş yorgunluğu, negatif enerji hepsi gitti. Uçtu gitti.

Hafiflemiş olarak çıktık.

Gözünü seviyim memleketimin adetlerini, yaşasın Osmanlı dizileri, sayelerinde hatırlamayanlarda hatırladı hamam sefalarını.

Ayda bir kere gidilmeli, 

Siz buna kendinizi şımartmak mı dersiniz, rahatlama mı bilemem ama benim ritüelim bu.

İlla tarihi olması gerekmiyor, ben bu işe gönül vermiş bir hatun olarak, tarihi hamamlarıda denedim. Otel hamamları tarihi olmasa da hem temiz, hem bakımlı, gerçekten denemeye değer.

Hadi o zaman hafta sonuda gelirken, atın ölü derileri, şımartın kendinizi, hafifleyin, temizlenin.

Arılık, duruluk, bitlik, pirelik...

Sevgiyle

G.Banu KOCATEPE

Nisan 2014

Not: Spa merkezlerinde öyle eski hamam sefaları gibi def, darbuka, dolma, börek, gazoz beklerseniz çok yanılırsınız. Ne tok ne de aç gidin, çıkıncada bol bol su için. Benim gibi reaktif hipoglisemi krizine girmeyin emi...