''KEŞİŞ'' OLMAYA RAMAK KALA

Sürekli aynı şeyleri konuşup, bir yere varmamanın getirdiği yük sayesinde yılgınlık içindeyim. 

Öyle ki, ortaçağdaki keşişler gibi bir yere kapanıp üç beş gün hiç konuşmadan, yemeden , içmeden, ot gibi , kendi kendime, iç Dünyama dönüp, orada bazı rahatsız eden duygulardan arınıp, sıfır çıkmak istiyorum yer yüzüne.

Yıllarca denendiğine göre neden olmasın, illa din adamı olmak gerekmiyor.

O kadar çok ilgilenmemiz gereken arapsaçı işler var ki, kendimize bırak dönmeyi, arınmayı, hayatın hızına yetişeceğiz derken , sağlığımızdan oluyoruz.

Kafanın içinde bizi meşgul eden konuları, zamanı ve yeri geldiğinde kapatamadığımızdan, perişan oluyoruz. 

Şalter olsaydı keşke, on, off düğmeleri olsaydı, işi bitirseydik.

Yarasa gibi oturuyorum gene, saat gece üç, fosur fosur uyumam gerekirken, felsefe yapıyorum kendimce.

Belirgin bir sıkıntı yok, ama kafamda deli sorular, yediğim kazıklar, samimiyetsiz olduğunu yeni, ancaaa fark ettiğim insanlar, egolar, ben merkezliler, tembeller, hepsi şu anda beynimi kemiriyor.

O yüzden şu anda keşiş olmak, son derece sıradan bir yerde her şeyden uzak kalmak istiyorum.

Her ne kadar gerçek Keşişler Hristiyan , pasaklı, tanrısal ibadete boğulmuş ve hiç evlenmemişlerse de, ben tam tersi olarak,  şu anki ruh durumum nedeni ile sadece hayatı bir an için ‘’pause’’ etmek , dondurmak istiyorum.

İki günü geçmeyeceğimden, geçemeyeceğimden eminim.

Çenebazın tekiyim.

İçim dışım bir.

Söylemezsem çatlayan, dili tutulasıca bir tipim.

Off’a alıyorum kendimi, kendimden bile sıkıldığım şu günlerde.

İki günlüğüne keşişim. Belli bir mekanım yok, hayatın içindeyim ama ruhum keşiş, sessizlik yemini edecek kadar cesaretim olmasa da, konuşmalarım minimize edilmiştir.

Vıdı vıdıcılardan uzak durulacaktır. Derdi olanları dinleme lüksüm iki günlüğüne askıya alınmıştır. Enerji vampirlerine bu süreçte yol verilmiştir. Kalabalığın içindeki yalnız ve deli kadının şu andan itibaren.

Arınacağımdan ve dinleneceğimden eminim.

Yazıp içimi de döktüğüme göre,  gerçek keşişler gibi uykusuzluk yerine, gidip uyuyabilirim.

Üstelikte yastığım ve yatağım taştan değil, kuş tüyünden.

Lüks ve modern keşişim ben.

Kalın sağlıcakla.

Sevgiyle.

G.Banu KOCATEPE

Kasım 2014