BUGÜN GÜNLERDEN ŞAZİŞ

Bugün günlerden Şaziş, 

Şaziş evimizin on sekiz yıllık kraliçesi. Gönlümüzün sultanı.

Sivaslı, İstanbul’a ilk geldiğinde tanıştık, o gün bugün bizle.

Cabbar, uyanık, tutumlu ve birde en önemlisi çalışkan mı çalışkan.

Temizlik işi yoksa, merdiven siler, merdiven işi biter, mantı açar, mantı biter, börek yapar ve satar. Bir dakika boş durmayan, kendini geliştiren, yetiştiren bir hatun.

Dili aynı kalsa da, ruhu ve beyni çoktan değişti ve gelişti. İstanbul sağ olsun yoksa yutar adamı.

Kırk yıllık kedim Lokumu Pampık diye seven,

İlk okulu bile bitirmediği halde, eğitimin şart olduğunu her fırsatta vurgulayan.

Yaşadığı ter basmalarını , hormonlarına değil ‘’formonlarına’’  bağlayan.

Gelicüğük, yapucuğuk, edücüğük laflarında bile bir ahenk içerisinde olan.

Gözü morken bile, Kadın erkek eşitliğini savunan,

Ellili yaşlarda ilk kez sinemaya giden, gittiği sinema filmini her hafta anlatabilen,

Kocasını meth ederken, gözleri parlayan, Alim alim diye başlayan her cümlesinde aşk kokan ;

Evi kendi evi gibi düşünüp, odaları kafasına göre dizayn eden,

Bir garip, Dünya tatlısı Şaziş.

İyi var, iyi ki benim Şazişim.

Sevgiyle, hürmetle…

G.Banu KOCATEPE

Mayıs 2015