HAYATIMIZIN DÜMENİNİ TUTABİLMEK

Bugün iç dünyama yaptığım yolculukta, hayatımın dümenini ele geçirme zamanının çoktan gelmiş olduğunu anladım.

Diğer sevdiklerimin dümenini tutacağım diye kendi hayatımın dümenimi tutmayı unuttuğumu fark ettim.

 

Kansızlıktan bayılma aşamasına gelmişim, yürüyemiyorum bile, oksijensizlikten, organlarıma oksijen gitmiyor, depolar boşalmış, çözümü biliyorum ama;  ilaçlarımı içmiyorum.

Evimdeki herkesin ilgili ilacı ile (şeker, tansiyon, vitamin vs) ilgileniyorum, dozundan alacakları saate kadar, ahkam kesiyorum, itina ediyorum gel gelelim, kendime gelince fosss.

Diyabet ve diyet önerisinde bulunuyorum, kendime gelince dümen işlemiyor.

İnsan bunu kendine neden yapar, neden dünyanın merkezine önce kendi yerine sevdiklerini koyar, bilemiyorum.

Bugün şu saatten itibaren, gerekli disiplini göstereceğime ve önce kendi hayatımın dümenini tutacağıma kendime söz veriyorum.

İşte o zaman diğer dümenleri,  yardım maksatlı  tabii, zoraki değil, tutmakta kolay olacak.

Kendi dümenimi otomatik pilota almadan, artık yoluma devam ediyorum.

Karşılacağım sorunlar sadece dinlenme molalarım olacak.

Ben ki azmi ile bir çok kişiye örnek olmuş insanım,

Hadi o zaman ''Vira Bismillah'' Güneş  Banu Kocatepe…

İlk durak sağlık üzerine olacak, dümen o yola doğru manevra alacak. Ben sağlıklı olacağım ki, aileme faydam olsun.

Kansızlık işi son bulacak, gerekirse ameliyat olunacak, ilaçlar aksatılmayacak.

Sağlıklı beslenilecek, şekerden uzak durulacak, bağımlı olmama rağmen bu işin üzerine de dümenim kırılacak.

Ağır ağır ama karalı karanlık sularda ilerleteceğim koca gemimi…

Hadi O zaman;

sizde okurken kendi hayatınızın dümenini düşünün, gerçekten sizin elinizde mi dümeniniz?

Değil ise benim gibi iş başına.

Millete akıl vereceğimize , önce kendi aklımızı kendimize verelim.

Kendi hayatımızın dümenini kendimiz tutalım.

 

Selametle

 

G.Banu KOCATEPE

Nisan 2013-04-14