PAZARTESİ SENDROMU

Şu meşhur ‘’Pazartesi sendromu’’ denilen illeti yaşamayan yok sanırım. Öğretmeninden öğrencisine, çalışandan işverene bakın çevrenize beş karış suratlar, aygın baygın gözler, binbir çeşit insan.

Sibelaleme giriyorsun facebookta hiç ummadığın adamlardan bir mesaj, Allahım bugün o gün nidaları. 

Aslında incelediğinde evde otursa çatlar ama bugün bu havada,  işe gelmek kasıyor bazen.

Uzmanlar çözüm önerilerin de bulunmuş, fındık fıstık yersek daha kolay atlatırmışız.

Eee  yiyoruz,  bu sendromu atlatamadığımız gibi birde üstüne şişiyoruz.

Yulaf ve yeşillik yiyecekmişiz, beslenmenin önemi, e hadi onuda yiyelim İnekler gibi, zaten hayata o gün  ot gibi bakıyoruz acaba yeşil mi göreceğiz, tozpembe dünyayı.

Beslenme önerisi getireceğinize çıkarsanıza bir kanun, saat on gibi uykumuzu alıp gelelim işe. Sonra çalışalım. Bu da bir çözüm.

Pazartesi iş olmasın demiyorum zira o zamanda Salı sendromu olur.

Diğer bir uzman önerisi,  elimize kağıt kalem alıp mutlu olduğumuz şeyleri yazacakmışız, bu uzmanlarda cozutmuş, yahu ne kağıdı ne kalemi, mesela öğrenciye tutar mı bu öneri, adamlar o gün kağıt kalem görmek istemiyorlar.

Hadi öğrenci olmasın diğer insanlara yönlendirelim,  gazete , kitap okumayan bir kültür var iken , eline ver kalemi ve kağıdı,  bıyık ve sakal çizmezse namerdim, zaten sendrom yaşıyor adam.

Birde bu illet günde diyete  başlıyoruz ya,  hah işte seyreyle gümbürtüyü,  neden Salı günleri bozduğumuzu anlamışsınızdır, hepsi pazartesinin suçu.

Pazartesi olmakta zor beee, zavallının üstünde inanılmaz bir sorumluluk, ben şahsen  gün olmak durumunda kalsaydım, eğlenceli Cumartesi olurdum. Salı olurdum sallanırdım, Çarşamba olurdum tam ortada lönk diye dururdum, Perşembe olurdum ertesi gün Cuma diye zıp zıp zıplardım, Cuma olurdum, eğlence yaklaşıyor diye, Pazar olurdum tüm sevdiklerim yanımda kebap gün diye, 

ama asla Pazartesi olmazdım.

Herkesin suçladığı, abandığı o sevimsiz gün olmazdım.

G.Banu KOCATEPE

Pazatesi sendromzede