AĞZIM DİLİM KURUDU

Bloguma bakınca dumur oldum.18 Şubattan beri, söyleceklerim var diye başlık attığım bloga hiç bir şey yazmamışım.

Söylenecek söz, laf, lakırdı bitmiş. Dudaklarım kurumuş.

Sebebini az çok tahmin ediyorum.

Gündem hepimiz için son derece karamsar.Ben iki lafın belini kırsam ne olur, kırmasam ne olur.

Bu kadar aklı evvel çözemiyor iken, hapishaneler doğru adamlar ile dolu iken, ötekileştirmeyi kullanıp, ötekileştirenlerin yönettiği memlekette konuşacak lafım kalmamış çok mu?

Sanal aleme gelen yasakta canımıza ot tıktı. İlkokulda tahta önünde durmak zorunda kalan öğrenci gibi psikolojimiz. 

Hı, dıt,çok ayıp, sus modunda büyükler.

Bir yorum yapacak oluyorsun, eğitimliler bile ‘’aman dikkat et’’ diye tırsaklıklarını belirtmeye başladılar. Sinen bir grup olduğu gibi, sinmek üzere olan grupta var.

Sinek zaten hep var.VIZ VIZ VIZZZZ

Bir diğer grupta gideceksin bu memeleketten kardeşim  modunda. Oldu canım, işinize gelmeyince gitmek kolay, beyin göçü olmasın artık, akıllılar kalsın ki şu işlere bir el atsın değil mi?

Hadi hep beraber silkelenelim, söyleyecek sözler olsun.

Önümüzde 30 Mart var daha değil mi? 31 Martta güneşli bir güne uyanmak dileğiyle...