ERKEKLER AĞLAMAZ.

Göz yaşların içimi acıtıyor
Erkekler ağlamaz sevgilim sil gözyaşını

Sabahtan beri dinliyorum. Nilüferin seslendirdiği bu şarkı, Dilimde . Ne müthiş bir şarkı. Gerçi şarkıda aşk acısı anlatılıyor ama ben erkeklerin ‘’ağlamaması’’ gerektiği kısmına takıldım nedense.

Neden,  hayatın acımasız olduğunu bir kez daha hatırlatıyor. Dişi olmak ya da erkek olmak duyguların ifadesinde bile hep bir yol ayrımı. Ötekileşme mevzusu, ironi.

Ağlamakta gülmekte insana dair değil mi? O halde bırakalım ağlasın, ağlamak isteyen.Sebebi olan, her ne olursa olsun. 

Kadın yada erkek, Ruhun sağanak yağışı geldi ise bırak gitsin. Erkeklere acımasızlık değilde ne bu, neden bu kadar yük ?

Ağlayabiliyorsan farkındasın demektir. Ağlayabiliyorsan duyarlısın, insansın demektir. 

Varsın erkek ol.

Ne erkekler gördük gözünden bir damla yaş akmayan, mangalda kül bırakmayan, ama her akşam anasına uğramadan kendi evinin yolunu bulmayan.Keşke yeri gelince ağlayan ama kendi ayaklarının üstüne daha sağlam basan bir ruhta olsalar.

Erkeğin ağlamaması bastırılmış duygulardan ve yetişme tarzındandır diye düşünürken, acıdım. 

Dağ gibi durmalı, kaya gibi olmalı, 

Bu ve böyle düşünenleri görünce ağlamak geliyor içimden. Yazık diyorum, bu işlerin erkeği kadını olmaz, artık bunları aşmamızın zamanı gelmedi mi?

Ağlayalım ki yeniden deşarj olalım, kadın , erkek , çoluk , çocuk, atalım baskıları,ki ; yola rahat devam edelim. Kast ettiğim zırıl zırıl ağlamak değil, ota, boka ağlamak değil elbet ama bu YÜK onlara biraz acımasızlık değil mi?

Ruhu Dağ gibi adamlarla, el birliği ile, yükü boşaltmış, yeni yükleri sırtlanmış adamlarla hayat çok daha güzel.

Sevgi ile...