GİDENLERE
Artık
demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli.
Biçare gönüller. Ne giden son gemidir bu.
Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu.
Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler;
Bilmez ki, giden sevgililer dönmeyecekler
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli.
Biçare gönüller. Ne giden son gemidir bu.
Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu.
Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler;
Bilmez ki, giden sevgililer dönmeyecekler
YAHYA
KEMAL BEYATLI
Dün akşam haber bülteni izlerken aslında acım
gidene değildi, kendimeydi.Hala iz bırakamadığımı düşünmemdi şu hayatta.
Sevdiğim bir haberci yetmiş iki
yıllık hayat yolculuğunu sonlandırmıştı. Ama arkasında iz bıraktığı çok açıktı.
Ya ben, ben nasıl anlatılacaktım. Vasat, ortalama
biri olarak mı? Şu yalan dünyada misafir olsak ta, bir iz bırakabilmek asıl
olan.
Hiçbir şey için geç değil
elbette, iz bırakmak üzere yola devam. Yahya Kemalin de dediği gibi geri gelen
yok seferinden.
G.Banu KOCATEPE
OCAK 2013-01-17
Yorumlar
Yorum Gönder