ARKA BAHÇE

Her insanın arka bahçesi olmalı. Yemyeşil, kuş sesleri olan, kendi sesine bile yabancı.

Kendine, sadece kendine ait olan.Kendi için ekmeli,  kendi için biçmeli,  isterse kapılı olsun paylaşıma açık, isterse kapıları kapalı.

Ama mutlaka insanların ‘’Arka Bahçesi’’ olmalı. 

İşte o zaman yaşlanmaz, yaş alsa bile ruhu genç kalır.

Bazısı için hobi kursları, bazısı için yalnız yapılacak bir tatil, bazısı için ayaklarını uzatıp sadece kitap okumak, bazısı için ot gibi boş boş oturup denize doğaya bakmak, aklınıza ne gelirse, sadece sen, keyfin ve kahyası. Arka bahçende.

Atın kendinizi sokaklara, başı boş avare gezmek mi istiyorsunuz gezin. Ya da bir fotoğraf makinesi alın elinize çekin fotoğraf.Yüzün,yoga yapın,aklınıza ne geliyorsa ama sadece kendiniz için yapın.

Ancak o zaman ön bahçeniz yeşillenir, çiçek açar. 

Hayata bakış değişir ve gelişir. Ne çok sorumluluklarımız, görevlerimiz, yapmamız gereken bizden beklenen ya da beklenmeyen işler var.

Arka bahçede deşarj olur isek, ön bahçeyi güzelleştirebiliriz.

Önce kendimizi sevelim, sonra diğerlerini.

Atalar ne güzel söylemiş. 

Önce can sonra canan.

Bu atasözü aslında bencillik içermiyor. Önce kendimizi seversek ve kabul edersek hayat ve diğer sevdiklerimiz daha yaşanır, daha güzel hale gelir.

Geçelim arka bahçeye;  bazen her gün,  bazen haftada bir gün, ne istiyorsak, keyfimiz ile,  sadece kendimiz ile , baş başa, kendimizi eğlendirelim,kendimizi güldürelim,kendimiz söyleyelim,kendimiz dinleyelim, kendimize hediye alalım.

Bizi bizden başkası anlayamaz ve bizim gibi sevemez.

Unutmayalım.

Arka Bahçenizde kuş cıvıltıları içinde, sevgiyle kalın…

G.Banu KOCATEPE

Şubat 2013-02-25