İÇİMDEKİ ÇOCUK

Herkes içindeki çocuktan , çılgınlıklarından  onu anlamamaktan , kaybetmekten bahsediyor.

 

Benim ise içimdeki çocuk büyüyeli çok uzun zaman oldu.

 

İçimde kocaman bir kadın oturuyor. Çöreklendi sanki. Edepli, terbiyeli, Hanım ağa gibi.

 

Kalk git diyorum anlamıyor. Böyle davranması gerektiğini düşünüyor.

 

Ablacığım, teyzeciğim, huuuu komşu seni istemiyorum diyorum yok,  arsız misafir gibi, izzeti  ikramı beğendi bana mısın demiyor. Gitmiyor.

 

Çocukken böyle değildi içimdeki bu kadın , alınmazdı her şeye, eğlenirdi, gülerdi, iplemezdi hayatı, şimdi oldu mu sana ağır abla. Yargılayan, ciddi, sorumluluk sahibi, sanırsın dünyayı o kurtaracak.

 

Ya ablacığım diyorum ona, ye, iç eğlenmene bak, çıkar sende içindeki edepsizi, terbiyesizi zaman zaman. Yok anacığım onun içine de başka kadın kaçmış. İçerisi kadın hapishanesi mübarek.

 

Şimdi şu içimdeki istenmeyen misafirle bir anlaşma yapsam, toplasa tası tarağı, çekip gitse kendi gibi birinin bedenine, ne işi var benle.

 

Bana torununu bıraksın. Yeniden büyüteyim o yumurcağı. Karamsar olmasın. Şen kahkaları olsun.

 

İçerde iş yok güç yok. Para pul derdi de yok, eğlensin dursun. Tabulardan tabutlardan bir haber olsun.

 

Çalsın sazlar oynasın kızlar. Anladın mı beni Hanım ağa…Biz artık senin torunla devam edeceğiz duyuyor musun Hanım ağa.

 

Anlaşacağız sanırım. O da sıkıldı benden. Uymuyoruz birbirimize. İstenmeyen yerde durulmaz.

 

Haydi içimdeki yeni bebe, Hanım ağanın torunu, birlikte yeniden başlayalım kucaklayalım hayatı.

 

Gerçi Bende bu şans oldukça sende büyük annene çekersin,senide benzetirim ona, eeee genetik miras ne de olsa…

 

G.Banu KOCATEPE

Şubat 2013