DELİLİK,TEK KİŞİLİK AZINLIK MIŞ!

Yazmak, yazmaya kalkışmak deli işi imiş. Ben demiyorum Ayşe Özyılmazel demiş.

 

Kendisi de bir çeşit deli benim gibi. Ama şanslılardan,  bir köşesi var.

 

Belki benim de bir gün olur ne diyelim, ümidimi kaybetmiyorum.

 

İnsan neden yazar acaba?

 

Gerçekten deli işi midir? Akıl işi midir?

 

Söylenecek sözü olduğundan mıdır?

 

Kağıt ve kaleme olan aşkından mıdır?

 

Hep bir hesaplaşma, iç döküş, etekteki taşların dökümü gibi. Yaz yaz yaz…

 

Sürekli konuşursun vıdı vıdı vıdı, ama içinden.

 

Her duyduğun olayı haberi yazmak istersin. Okurun olsun ya da olmasın.

 

Küçük heyecanlar yaşarsın. Senin ile aynı fikirde olunsun istersin.

 

Bazen çok sık olmasa da, iddiam yok desen de, önemsiz gibi göstersen de takdir görmek istersin. Alkış istersin.

 

Gelen olumlu mesajlarda kalbin pır pır eder, aşık olmak gibi.

 

Olumsuz bir eleştiri duyarsan, yıkılırsın. Sevgiliden ayrılmış gibi.

 

Onla yatar onla kalkarsın.

 

Sonuç olarak deli işi akıl işi ne dersen de, içine girdimi bu illet, her koşulda,her durumda yazmak istersin.

 

‘’Delilik tek kişilik azınlıktır’’ demiş büyük düşünür George Orwel

 

Varsın tek başına azınlık olsun.

 

Cümbür cemaat olup bir işe yaramamaktansa tek başına ordu olsun yüreğim.

 

Elbet bir anlayan çıkar.

Birilerine faydam dokunur.

 

Kalın sağlıcakla, şu garip çakma yazarı da yalnız bırakmayın.

 

Her deli gibi sık sık olmasa da , alkışa ihtiyacı var.

 

Sevgiyle.

 

G.Banu KOCATEPE

Şubat 2013