VİCDAN

Vicdan; öyle bir duygudur ki…

 

İçindeki Hakk’ın sesi, içindeki ahlaki değerin sesi,  içindeki adalet ölçüsü  kabı, kendini ölçtüğü biçtiği,  içindeki sen,  asla yalan söyleyemeyeceğin sen.

 

Kiminde az , kiminde çok.

 

Bazısında,  inişli çıkışlı, bazısında medli cezirli.

 

Kimin de ise kabin basıncı gibi.

 

Çok düştüğünde maske takılası. Ama mutlaka takılası. Acil durum gibi…  Önce kendine sonra yanındakilere.

 

Kulaklar tıkanmaz belki ama vicdan kapısı tıkanmıştır.

 

Spirütüel görüşe göre, olgunlaştıkça gelişen, kaliteli insana has.

 

Herkeste yok, var görünümlü yok.

 

Var ise ne mutlu. İç hesaplaşmalar, alışlar, verişler, öçlüler, değerler, doluya koymalar, boşa koymalar.

 

Yok ise, azaplar, vicdan azapları.

 

Çeken bilir. Vicdanın rahat değilse, olmamıştır bir işler.

 

Örtüşmüyorsa vicdanın ile davranışın, işte o zaman vay haline.

 

Ne uyku tutar, ne uykusuzluk.

 

Sabahlar akşam, akşamlar sabah.

 

Bekle ki gönül olgunlaşsın, hamur mayalansın, kişilik kemale ersin.

 

Vicdan o zaman vicdan.

 

G.Banu KOCATEPE

Mart 2013-03-01